کتاب بهترین داستان های کوتاه | آنتوان پاولوویچ چخوف

کتاب «بهترین داستان های کوتاه» نوشته‌ آنتوان پاولوویچ چخوف است که احمد مشیری آن را ترجمه کرده است.
این کتاب گزیده ای از مجموعه داستان های کوتاه این نویسنده معروف روسی است.
چاپ یازدهم این کتاب در سال 1398 توسط انتشارات نگاه منتشر شده است.

برشی از کتاب:

این چهره محققِ پا به سن گذاشته یا دکترِ خانوادگىِ کمابیش اخمویى که نوزادان بسیارى به دنیا آورده، متکى بر تصویرى است که نقاشِ کمابیش گمنامى، به نام جوزف براتس، در 1898، هنگامى که چخوف دچار بیمارى سل بوده از او کشیده است. چخوف در آن حال که به انتظار تمام شدن تصویر نشسته بوده بى‌قرار بوده و کم‌ترین اعتمادى به استعداد نقاش نداشته و پس از اتمام تصویر گفته بوده که کراوات و خطوط کلى چهره شاید دقیق باشد اما تصویر روى‌هم‌رفته ارتباطى با من ندارد. و پنج سال بعد، که تصویر از دیوارِ سالنِ تئاترِ هنرىِ مسکو آویخته شد، به همسرش نوشت که هر کارى از دستش بر بیاید انجام مى‌دهد تا تابلو از آن سالن برداشته شود و به جایش عکسى از او بیاویزند. «هر تصویر به‌جز آن تصویر مشمئزکننده» و افزوده بود: «چیزى در آن تصویر مى‌بینم که از من نیست و چیزى از وجود من در آن حذف شده است.» و با گذشت زمان بر خشم او نسبت به آن تصویر افزوده شد و از آن با عنوان «آن تصویر فجیع» یاد مى‌کرد. چخوف حق داشته تصویر را نپسندد زیرا که تصویر حالتى رسمى و آکادِمى‌وار داشت در حالى که او از غرورى کاملاً معمولى برخوردار بود. چخوف در دوران جوانى و میان‌سالى جذابیتى یگانه داشت.