کتاب «حب دنیا» از مجموعه کتاب های تادیب شهوت است. این مجموعه دارای 10 جلد کتاب است که خود زیرمجموعه اخلاق ربانی است و توسط انتشارات مصابیح الهدی منتشر شده است. کتاب های پیش رو دهمین و یازدهمین جلد از مجموعه کتاب های اخلاق ربانی نوشته حضرت‌ آیت‌ الله‌ العظمی‌ حاج‌ آقا مجتبی‌ تهرانی (رحمة الله علیه) است. مباحث این کتاب در سال های 1360 و 1379 گفته شده است. حب دنیا در تادیب نیروی شهوت اولین بحثی است که حاج آقا مجتبی تهرانی به بحث و بررسی آن پرداخته است.

برشی از کتاب:

جلد اول:
انسان وقتی روی خودش با دنیا معامله می‌کند و در این معامله خود را می‌بازد که خود را فراموش کند. وقتی خود را از نظر ارزش و جایگاهش فراموش می‌کند که خدا را فراموش کند. آنچه سبب می‌شود انسان خدا را فراموش کند، این است که به این جهان ماده دلبستگی پیدا کند. انسان این ترتیب را به‌همین روال از قرآن به‌دست می‌آورد؛ یعنی اگر آیات را با هم نگاه کند و کنار هم بگذارد، به این نتیجه می‌رسد. از نظر حقیقت خارجی هم ظاهرا وجدانی است. وقتی دلبستگی پیدا کرد، خدا از یادش می‌رود. وقتی خدا از یادش رفت، اصلا خودش را در زمرۀ پست‌ترین حیوانات و گاهی هم بدتر از آن می‌داند. هنگامی که ارزشش را نمی‌فهمد، روی خودش معامله می‌کند.

جلد دوم:
عبودیت، محبت و دلبستگی نسبت‌به دنیا موجب می‌شود که انسان متوقّف بشود و ایستایی برای انسان می آورد. این توقّف، موجب فاسد شدن و پوچی انسان می‌شود. برخلاف عبودیت نسبت‌به الله‌تعالی که اینگونه نیست. محبّت به دنیا، انسان را از تحرک باز می‌دارد. محبت به خدا، به انسان تحرک می‌دهد؛ زیرا انسان در بین موجودات، موجودی است که تکامل او حدّ یقف ندارد؛ یعنی سقفی ندارد که اگر به آن حد برسد، تکاملش تمام شود.