کتاب «سخن و سکوت» یکی از جلدهای مجموعه اخلاق ربانی است که بر اساس سخنان حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (رحمة الله علیه) نوشته شده است.
این کتاب را انتشارات مصابیح الهدی در سال 1398 منتشر کرده است.
کتاب پیش رو از مباحث در سال 1364 نوشته شده است.
برشی از کتاب:
سکوتی که در رابطهٔ با بینش و آمیختۀ به تفکّر است، تفکّری است که حول محور حق تعالی، آلاء، صفات، قدرت و … حق است که جنبۀ سازندگی نسبتبه بُعد معنوی انسان دارد. ببینید که این سکوت چقدر نقش دارد. اگر سکوت نباشد، این تفکّر هم نیست. اگر این تفکّر نباشد، انسان، انسان نیست. آنگاه انسان به انسانیّت و هدف از خلقتش میرسد، که اهل تفکّر باشد.
چون کاربرد کلام و سخن بیشتر است لذا در این مقایسهها اینگونه است کلام مفید نسبت به سکوت مفید، بهتر است . کلام خوب، خوبتر از سکوت خوب است و همچنین کلام مضرّ از سکوت مضرّ، بدتر است. کلام زشت، زشتتر از سکوت زشت است. دلیلش را هم در جلسۀ گذشته مطرح ردم، که مسئلۀ کاربرد زبان است؛ چون کاربُرد زبان؛ یعنی کلام، سخن و گفتار، بیشتر از کاربُرد سکوت است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.