کتاب «نامه های ونگوگ» که رضا فروزی آن را ترجمه کرده است.
ونگوگ از مهم ترین چهره های هنری قرن نوزدهم است که آثارش تاثیر بسیار بر روی هنر قرن بیستم نیز گذاشته است. بسیاری از نامه ها تاریخ دقیقی ندارند ولی مورخان هنری توانسته اند بر اساس آثار وی به ترتیب نامه ها دست یابند.
چاپ دوازدهم این کتاب در سال 1398 توسط انتشارات نگاه منتشر شده است.

برشی از کتاب:

ون‌گوگ کار و پیشه‌اش را از هنر آغاز نکرد. وی پس از پیمودن راه‌های پیچ در پیچ و پرهیجان و تحمل حوادث حیرت‌انگیز به مرحلۀ هنر رسید. یکی از بحران‌های سخت و دردناک آغاز کارش این بود که پس از پنج سال خدمت در مغازۀ عتیقه‌فروشی عمویش، نارضایتی و ناسازگاری خود را در این کار نشان داد و سعی کرد روش کار و زندگی خویش را تغییر دهد. تربیت اولیۀ ون‌گوگ در یک خانوادۀ متوسط هلندی صورت گرفت، که اخلاق و آداب و سنن شهری در آن ریشه دوانده بود.

خانوادۀ ون‌گوگ قدیمی، و یکی از قدیمی‌ترین اجدادش یان _ یاکوبسون بود که در قرن شانزده در اوترخت می‌زیست، و به تجارت «شراب و کتاب» اشتغال داشت و در عین حال رئیس گارد شهری بود. اعضای این خانواده بعدها دارای مشاغل گوناگون و گاهی مشاغل عالی بودند. مدت سه قرن‌ونیم که ونسان ون‌گوگ را از جدش یان‌یاکوبسون جدا می‌کرد، اعضای این خانواده، برای انتخاب حرفه و شغل خود پایبند سنن و شعایر مخصوص به خود بودند. بعضی در علوم دینی و برخی در رشتۀ هنر کار می‌کردند. پدرش، پس از آنکه تحصیلاتِ دینی را در همان شهر اوترخت، شهری که زمانی یکی از نیاکان ونسان در آنجا زندگی می‌کرد به پایان رساند، کشیش قصبۀ کوچک کروست _ زوندرت شد، در حالی که عمویش صاحب بنگاه بازرگانی معتبر آثار هنری بود و در محافل هنری وزن و نفوذ بسیار داشت.