قصه های ماندگار 5 (الهی نامه عطار)

قصه های ماندگار 5 (الهی نامه عطار)

بهلول، یکی از آدم های دانا و با ایمان زمان خود بود؛

روزی از روز ها بهلول، با سر و رویی آشفته در خیابان قدم می زد.

چند تا از بچه ها او را دیدند. اذیتش کردند و به طرفش سنگ انداختند. آنها از هر طرف به او سنگ می انداختند و داد و فریاد می کردند.

 سنگ کوچکی را از روی زمین برداشت، رو به آنها گرفت و گفت:

حالا که می خواهید به من سنگ بیندازید، این سنگ های کوچک را به طرفم پرت کنید.

سنگ های بزرگ ممکن است پایم را بشکند. آن وقت، دیگر نمی توانم ایستاده نماز بخوانم

فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری یکی از عارفان و شاعران نام آور پایان قرن ششم و آغاز قرن هفتم هجری در نیشابور است.

این عارف بزرگ، عمیق ترین مسائل عرفانی را به ساده ترین شکل در قالب داستان‌هایی شیرین در شعرهایش بیان می‌کند.

یکی از آثار ارزشمند او الهی نامه، شامل حکایت های کوتاه و بلند منظوم است.

همه ی این حکایت ها در یک داستان اصلی مطرح می شود: پدری شش پسرش را جمع می‌کند و از آرزوهایشان می‌پرسد.

پدر می‌فهمد که این آرزوها آنها را به خوشبختی نمی‌رساند. پس حکایت‌های آموزنده‌ای را برایشان تعریف می‌کند.

مجموعه‌ی این حکایت‌ها الهی نامه را تشکیل می‌دهد.
الهی نامه شامل دویست و هشتاد و دو حکایت منظوم است.

عطار، از بزرگترین عارفان شاعر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری است که برای بیان مفاهیم
عمیق عرفانی خود از داستان و حکایت بهره گرفته است، چراکه انسان، مخاطب خاص وی میباشد.
 با توجه به نقش کلیدی که شخصیت پردازی در آفرینش داستانها و حکایات دارد، مسئله
شخصیتپردازی در الهینامه و انطباق آن با داستانهای مصور مطرح میگردد. این پژوهش با بر
روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر دادههای کتابخانهای انجام شده است. 

مشخصات قصه های ماندگار 5 (الهی نامه عطار)

• نویسنده: مژگان شیخی
• تصویرگر: حسن عامه کن
• ناشر: قدیانی، کتاب های بنفشه