کتاب اخلاق ربانی؛ آفات زبان؛ فحش، طعن، لعن و انتقام جویی
کتاب «فحش طعن لعن» یکی از کتاب های مجموعه آفات زبان است. این مجموعه دوره 9 جلدی بوده که خود زیرمجموعه اخلاق ربانی است و توسط انتشارات مابیح الهدی منتشر شده است. نوشته های این کتاب بر طبق گفته های حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (رحمة الله علیه) است.
برشی از کتاب:
انسان باید همۀ اموراتش ضابطهای داشته باشد؛ حتّی فکرش. فکر؛ یعنی کار کردن روی آن موجهایی که در ذهن میآید، نه تصوّرات. کار کردن روی تصوّراتی که به ذهن میآید هم باید ضابطهای داشته باشد؛ کار فکری، زبانی، قدمی، قلمی و… اعضا و جوارحت نباید به آن معنا آزاد باشند
انسان نباید در رابطۀ با عباداتش حالت ادلال و منّت داشته باشد. منّت یعنی چی؟ تقرّبِ چه چیزی نسبتبه ما؟ اگر بخواهیم بیپرده سخن بگوییم، باید بگوییم آن کسانی که برای بهشتش خدا را عبادت میکنند و معصیت را برای ترس از دوزخش ترک میکنند، از نظر واقعی، نفس پرستند نه خدا پرست. اگر انسان دقیق بشود و مطلب را بشکافد و جلو برود، اندرونش را درست وارسی کند، زوایای دلش را گردش کند، میبیند واقعش نفع پرست است، نه خدا پرست.
مسئلۀ نژاد و قوم حتّی از مسئلۀ نسبتهای جسمانی خیلی پستتر است. لذا مسئلۀ افتخار در بین اعراب و در دو رابطۀ نسبتهای جسمانی و نژاد زیاد مطرح بود. چهبسا دستهای استعماری خیلی بعدها روی آن کار میکردند، برای آنکه مسلمانها را شعبه شعبه کنند و آنچه را که امتیاز واقعی و کمال واقعی است و در مکتبهای الهی محور قرار میگیرد، بکوبند.
اگر سخن انسان نه فایدۀ مشروع دنیوی داشته باشد و نه فایدۀ اُخروی، از نظر اخلاقی مذموم و نکوهش شده است؛ امّا از نظر فقهی گویندۀ این کلام معصیتکار نیست. از نظر اخلاقی، این سخن در رابطه با نیروی شهوت است و این شخص شهوت حرف زدن دارد و باید خودش را معالجه کند؛ امّا از نظر فقهی گناهکار نیست.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.